Onikofaji, tırnak yeme dürtüsünü kontrol edememe rahatsızlığının bilimsel adıdır. Bu hastalık yalnızca estetik ile değil duygularımız ve kişiliğimizle de doğrudan ve dolaylı olarak ilgilidir. Birçok kişi farkında olmadan tırnaklarını yer. Stresli bir durumla mücadele ederken, sinirlendiğimizde, korktuğumuzda ya da sıkıldığımızda kendimizi tırnaklarımızı yerken bulabiliriz. Ancak tırnak yeme bir dürtü etkisiyle yapılıyor ve sürekli olarak gerçekleşiyorsa, o zaman duygusal bir dengesizlikten söz edilebilir ve artık üzerinde durulması gereken bir sorun haline gelmiş demektir. Kişiler genelde tırnak yemeye ya erken çocukluklarında veya ergenlik sırasında başlarlar. Davranış geliştiğinde uzun bir süre kalabilir ve gerekli destek alınmazsa bazı kişilerde ömürleri boyunca sürebilir.

TIRNAK YEMENİN NEDENLERİ
Uzmanlar tırnak yemenin neden kaynaklandığı konusunda tam olarak emin değiller, fakat bazı teoriler mevcut. Örneğin, bazı uzmanlar bunun içgüdüsel bir davranış olduğunu düşünüyorlar. Çünkü bu davranış bazen hayvanlarda da görülebiliyor. Bazı hayvanlarda sürekli tımarlanmak istemelerine neden olan kusurlu bir gen bulunur ve bazı uzmanlar onikofajisi olan kişilerin de benzer bir genetik kusurun belirtilerini gösterdiklerine inanırlar. Aynı eğilimin bir şekilde psikolojik düzeydeki obsesif kompülsif bozukluğun arkasında da yer aldığına dair teoriler de vardır. Çocuklarda parmak emmede olduğu gibi psikolojik gelişimin oral döneminde gelişen bir travma sonrası ortaya çıkabildiği de öne sürülmektedir. Aile bireylerinden tırnak yiyen var ise bu çocuklar tarafından öğrenilerek alışkanlığa dönüşebilmektedir. Onikofaji genelde psikiyatrik bir hastalığa eşlik eder. Çocuk ve ergenlerde yapılan bir çalışmada kliniklere onikofaji ile başvuran çocukların 3’te 2’sine bir psikiyatrik hastalığın eşlik ettiği görülmüştür. Onikofajinin stres ve anksiyetenin bir işareti olabileceği ve kaygı azaltıcı bir rolü olabileceği üzerinde de durulmuştur. Literatürde altta yatan bir rahatsızlık olmadan bir alışkanlık olarak da değerlendirenler mevcuttur.

SAĞLIKSIZ BİR DAVRANIŞTIR
4-6 yaşlarında ve ergenlik döneminde en sık görüldüğü dönemdir. 7-10 yaşlarda daha durağan olmakta ancak ara ara krizler şeklinde tırnak yeme ortaya çıkmaktadır. 18 yaşından sonra sıklığı azalmaktadır. Tırnak yeme genelde gizli tutulduğu için tanının konulması ve hastalığın görülme sıklığının belirlenmesi beklenenden daha düşüktür. Görülme sıklığı açısından kadın erkek cinsiyeti arasında fark yoktur. Onikofaji çocuklarda ön dişlerin gelişimini etkilemekte ve maloklüzyonlara neden olmaktadır. Tırnak yeme, tırnak ve çevre dokularda enfeksiyonların yayılmasına, paranoşiye, diş eti hastalıklarına ve çene eklemi fonksiyon bozukluklarına yol açabilir. Uzun süre devam eden onikofaji ile tırnaklarda oluşan şekil düzensizliği sıklıkla utanç verici ve sosyal yaşamda istenmeyen bir duruma dönüşebilmektedir.

NE YAPILMALI?
-Tırnaklarınızı her zaman kısa kesin. Bu sayede yemek istediğinizde tırnaklarınızın kısa olması caydırıcı bir faktör olacaktır
-Stresli ya da endişeli olduğunuz zaman tırnaklarınızı yiyorsanız çözümün temeli stresi idare etmekte yatar
-Tırnak yeme davranışı genellikle fark etmeden yaptığımız bir davranış olduğundan, acı bir tadı olan özel ojeler sürülürse kişi tırnağını yemeye çalıştığında ne yaptığını fark edip durabilir
-Tırnak yemenin yerine başka bir davranış koymayı deneyebilirsiniz. Örneğin, ellerinizi meşgul edecek stres topuyla oynamak ya da ritim tutmak gibi tekrarlayan hareketler tırnak yemekten kurtulmanıza yardım edebilir
-Tırnak yemekten vazgeçtiğinizi kendinize hatırlatan şeyler yapın. Mesela eldiven giyin, parmaklarınıza renkli bantlar sarın, etrafa notlar asın; daha önce tırnak yemek yüzünden yaşadığınız sıkıntıyı kendinize sık sık hatırlatın
-Tüm bu önerilerin belli bir kararlılık ve disiplinle uygulanması gerekir. Bu da önce tırnak yemeyi bırakmaya karar vermeyi gerektirir. Uygulamada zaman zaman zorluklar yaşanabilir. Bu durumla baş edemediğiniz takdirde bir uzmandan destek almayı ihmal etmeyin.