Bazen böyledir hayat. Doluya koysan almaz, boşa koysan dolmaz. İnsanoğlu ne yapacağını bilemez bazen. Hani lafın bittiği yer deriz ya belki de o yüzdendir böyle oluşu.
Tamam doğaldır afetler, yangınlar depremler, kabul bir şey yapamayız. Ama afet karşısında insanız hepimiz. Elimiz kolumuz bağlı, karşıdan bakmak hiçbirimize kolay olmayacaktır. olmamalıdır!!
Mahpushanedeki biri nasıl dışarı çıkamıyorsa, müdahale edemiyorsa kendi durumuna biraz da ona benzeriz işte. İnsanoğlu bir şeyler yapmak ister tabiatı gereği. Maddi yardım etmek ister, manevi yardım etmek ister.
Ha yanlış anlaşılmasın, kendi çıkarları peşinden koşup yardımlara el koyanları kastetmiyorum kesinlikle. Ya da menfaatçilik yapıp fiyat arttıranları. Ben bu gruba almıyorum onları.
Tanımıyorum böylelerini, tanımak istemiyorum. Çabalıyoruz çabalıyoruz elimizden geldiğince. Evet söyledim ya baştan da dolu almıyor boş dolmuyor. Gücümüz bu kadar yetmiyor. Yeniden eski hale gelir miyiz? İnsanlık zaten kendi içinde hep bir ikileme düşer. Kim daha önce kendimle hiç çelişmedim diyebilir ki?
Karşı bir düşüncem olmadı diyen birini tanıdınız mı hiç? Adam gibi de arkasındayım fikirlerimin diyenler artık çok az. Siz de onlardan mısınız ya da o zaman öyleydi şimdi böyle şartlar değişti, ne yapalım diyenlerden misiniz?
Öyle bir yere geldik, kimseyi yadırgamıyoruz. Daha önce böyle demiştin, şimdi farklı söylüyorsun diyenler de yok aramızda. Ne bileyim belki de haddinden fazla anlayışlıyız artık.
