Ne koronaymış dedim kendi kendime. Nefsimizi terbiye etmeyi,sabırla beklemeyi öğretti bize. Dünyada evde duramam derken , evde oturmanın keyfini çıkartır olduk. Aile bütünlüğü olunca bir-likte hayatı kolaylaştırmayı ve paylaşmayı öğrendik.
Korona öncesi ve Korona sonrası diye hayatı ikiye ayırdım. Öncesine sokağımızda oturanlar birbi-rine selam vermeden geçerken , sonrasında balkonda kimi görseler «alınacak birşey var mı» diye sorar oldular. Anlaşılan bu virüs insanoğlunun egosunu törpüleyerek,yeniden paylaşmayı öğretecek.
Ya da saat 21.00 i gösterdiği an tüm sokak , balkonlarda,camlarda bir işaret bekler oldu sağlık çalı-şanları başta olmak üzere tüm çalışanları (polisleri ,kuryeleri , kargocuları , kasiyerleri kısaca tüm emekçileri) alkışlamak için.
Gün içinde yapılacak işleri sıraya koyarak başlıyoruz. Çünkü bir bilinmezlik yaşıyoruz,ne zaman bitecek bu karantina günleri diye kendimize yükleneceğimize günü akışında yaşayalım diyoruz. Yani olması gereken neyse,nasılsa. Sadece sokağa çıkmıyoruz.
Yapılmasını ertelediğimiz işler sıraya konuluyor. Rutin ev işleri bitince,okunacak kitaplar ve dergiler sıralanıyor masanın üzerimde. Okunuyor,notlar alınıyor. Krizi fırsata çeviriyoruz böylece.
Okumayı hiç ertelemedim ama film izlemeyi hep ertelemişimdir. Karantina günlerinin bir kazanımı da izlediğim filmler oldu. Yapılması gerekenler hanesine bir artı daha eklemiş oldum.
Tek sıkıntım açık havada çıkıp baharı karşılayamamak. Oysa ne güzeldir Nisan ayında yağan yağ-murdan sonra çiçeğe duran leylakları , mimozaları, turunç çiçeklerinin kokusunu içine çekmek. Kimseye çaktırmadan bir dal leylak koparmak dalından. Avucumda kokusu bir ömürlük diyerek. Allahtan evimizin bahçesinde leylak ve limon ağacım var. Ağaç dediysem öyle heybetli bir şey değil. Daha minicik. Ama çiçeğe duruyor. Onlarla avunurum bu bahar. Yeter ki sağlıklı olalım. Önlemimizi yeterince aldık. Dediğim gibi krizi fırsata çevirip bekliyoruz.
Umuyorum, diliyorum sağlıkla baharı görmeden yaz gelip geçmesin. Sevdiklerime ve tüm insanlığa sağlık diliyorum.
aŞk ile efendim....