Çınar ağaç olarak ormanlarımızda yerini alsa da aslında hayatımızda bir çok yerde kullanıyoruz. Çocuklarımıza verdiğimiz isimlerden tutun da yaş almış büyüklerimize çınar diye hitap etmemiz gibi. Bu tabir de çok hoşuma gidiyor. Bir kişiye yaşlanmışsın demenin biraz kırıcı olduğunu düşünüyorum açıkcası.
Hepimiz doğup, büyüyüp bir gün bu hayattan göçüp gideceğiz. Aslında mevzu yaş almak değil de bu yaşı alırken bir çınar gibi dimdik ayakta durabilmek. Ayakta durmak illaki sağlık anlamında değil bu arada. Karakter olarak çınar olmak ve öyle anılmak da değerli bu hayatta.
Yaşlılar haftasını kutladığımız bugünlerde onların değerini daha iyi bilmemiz gerektiğine dikkat çekmek istiyorum. Öyle ki yılların verdiği tecrübeleri dinlerken bir çınar gölgesinde oturmuş gibi hissedebiliriz. Bizim geçtiğimiz yollardan yıllar önce geçmiş, görmüş, geçirmiş kişilere her şeyden önce saygı duymalıyız. Büyüklerimize bugün göstereceğimiz saygı, aynı yaşlara geldiğimizde bize duyulacak saygının da temelidir bence.
İnsani olarak zaten herkese saygılı olmalıyız ama çınarlarımıza bir kat daha fazla saygı göstermek gerektiğini düşünüyorum. Sadece böyle bir haftada anımsamaktan ziyade sık sık ziyaret ederek ellerini öpmek, dertlerini dinlemek hatta sorunlarına çözüm bulmak için çabalamalıyız. Unutmayalım ki aynı yollardan geçerek o yaşları gördüğümüz de bizim de ihtiyacımız olan bizleri dinleyecek, değer verecek gençler olacak.
