Bazen insan idraki, yaşadığı toplum içinde felce uğrayabiliyor. Özellikle bilmenin verdiği sancıya, acıya dayanmak güç hale gelebiliyor.
Siyasal tutum, etnik kimlik, sosyal gruba aidiyet, inanç kategorileri gibi insanı, insandan uzaklaştıran ne varsa içimizde yaşıyor, taşıyor hatta coşuyor.
Önceki gün “3 Mayıs Türkçülük Günü” olarak anıldı. 
Akılda hatırlanacak ne kaldı? 
MHP’nin kurucu lideri merhum Alparslan Türker’in kızı İYİ Parti Adana Milletvekili Ayyüce Türkeş’in saldırıya uğraması… Hem de babasının mezarını ziyaret ettiği sırada ülkücü olduğu iddia edilen bir grup tarafından…
TBMM Başkanvekili ve DEM Parti İstanbul Milletvekili Sırrı Süreyya Önder, 18 gündür süren yaşam mücadelesini kaybetti. 
Dikkatinizi çekmiştir, gülen yüzüyle hafızalardaki sıra dışı politikacı portresi sadece hüzün bıraktı. Sevgisi, siyasi kimliğinin önüne geçti.  
Sevilen bir insan olarak toprağa girdi. 
Geride hatırlanacak ne kaldı?
Ana muhalefet partisi CHP’nin Genel Başkanı Özgür Özel’e saldırı…

İKİ SORU İKİ SORUN

Merhum Önder için İstanbul AKM’deki anma töreninden çıkarken Özel’in baş bölgesine sert bir yumruk, tokat karışımı darbe geldi. 
Soru 1: Koruma ordusu uyuyor mu?
Soru 2: Kendi çocuklarını katletmiş bir insanın orada ne işi var?
İki soruya da tatmin edici ve makul cevap veremeyiz, çünkü bilirkişi değiliz. Bu bizim için sorun olarak duracak.
Her şeyden önce yakın korumalar, önemli kişileri her ortamda olası saldırılara karşı koruma eğitimi alıyor. Ortamın kalabalık veya tenha olması önemli değil.
Diğer taraftan saldırgan 66 yaşında Selçuk Tengioğlu, 2004 yılında iki çocuğunu vurarak öldürmüş, ikisini de yaralamış. Canice işlenen bu suçlardan sonra her ortama rahatça girebilecek serbestlik böyle bir insana niye verilir?
Konuyu anladınız, uzatmayalım o halde.
Genel af düşünülüyor mu? 
Çokça dile getiriliyor.
Hukukçular daha iyi bilir. Ancak şu gerçeği hatırlatalım: TC tarihi boyunca çeşitli sebeplerle 100’den fazla af ilan edildi. Bunlardan 7’si genel aftı. Son olarak 22 Aralık 2000’de Rahşan Ecevit’in önerisiyle çıkarılan ve halk arasında “Rahşan Affı” diye anılan bu af kapsamına giren 30 bin kişi sokağa salınmıştı.
Genel af düzenlemesi yapılırken; geriye dönüp bir bakması gerekenler kendini biliyor.
Biz yaşadıklarımızı biliriz.
Sosyal acıyla test edilmek işte böyle bir şey…
Yaşananlar, yaşandığı yerde kalmıyor. Geçmişi hatırlayıp bilmenin yükünü çekenler, sosyal acıdan daha büyük pay alıyor.